Mam 24 lata. Przy wzroście 160 cm ważę 43kg. Wszyscy moi znajomi i rodzina mówią mi, że powinnam przytyć, ale ja nie chcę. Podobam się sobie taka, jaka jestem, bo zawsze chciałam być chuda. Ważyłam kiedyś 53 kg i strasznie się sobie nie podobałam. Problem w tym, że nie miesiączkuję już od kilku lat, a w przyszłości chcę mieć dzieci. Czasem myślę sobie: „Ok, chcę przytyć, bo chcę być zdrowa.” Ale nie potrafię dużo jeść. Wymiotuję po posiłkach, bo boję się, że przytyję, nawet jak zjem mało. A czasem nie mogę się powstrzymać i pochłaniam dosłownie wszystko, co mam pod ręką, potem prowokuję wymioty. Nie potrafię się normalnie odżywiać, ciągle myślę o jedzeniu, liczę kalorie. a tak bardzo chcę być zdrowa. Nie wiem, co mam robić. Czytelniczka
Pisze Pani, że czasami chce przytyć, aby być zdrowa, a to oznacza, że ma Pani wtedy świadomość swojej choroby. Warto wykorzystać te momenty i spotkać się z psychologiem lub psychiatrą. Bardzo możliwe, że cierpi Pani na anoreksję. W wypadku tej choroby, obraz własnej osoby tkwi w głowie pacjenta, a nie w lustrze. Proszę zastanowić się, co daje Pani tak chuda sylwetka i niska waga albo – co wydaje się Pani, że Pani daje… Spojrzenia innych? Ale czy na pewno zachwycone?
Zdarza się, że anoreksja przeplata się z napadami bulimicznymi. Można by rzec, że organizm błaga o jedzenie i w taki sposób daje o tym znać. W wypadku anoreksji i bulimii niezbędna jest psychoterapia i bardzo często farmakoterapia pod nadzorem psychiatry. Dietetyk natomiast może pomóc w ułożeniu odpowiedniej diety. Musi Pani wybrać, czy chce Pani być chuda, czy zdrowa. Jeśli od kilku lat już nie pojawia się miesiączka, powinna zdawać sobie Pani sprawę, że organizm jest już mocno zdegradowany – jeśli chce Pani mieć kiedyś dzieci, to proponuję szybką wizytę u lekarza. Nie wiadomo bowiem, czy w ogóle będzie to możliwe i czy Pani organizm podoła trudom ciąży, porodu, a także – wychowywania dzieci.